جنایات جنگی را نقض قانون‌ها و آداب و رسوم جنگی می‌دانند که شامل قتل افراد غیرنظامی،کودکان و زنان، برخورد ناشایست یا اخراج اهالی منطقه، قتل یا برخورد ناشایست با اسرای جنگی یا اشخاص اسیر شده، کشتار گروگان‌ها، غارت اموال شخصی مردم، ویرانی عمدی شهرها و روستاها درصورتی که نیاز نظامی قابل توجیه وجود نداشته باشد است.
دیدبان حقوق بشر «هدف قراردادن عمدی شهروندان غیرنظامی» را در طی یک جنگ علیه کشور یا ملت دیگر را جنایت جنگی می‌داند.
جنایت‌های جنگی مانند خیانت در اعصار مختلف تاریخ به عنوان یک عرف در میان کشورهای متمدن بوده‌است بسیاری از این عرفها در میان سال‌های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ در کنوانسیون لاهه بررسی و طبقه‌بندی شد.
مفهوم امروزی جنایت جنگی در سایه دادگاه‌های نورنبرگ بر پایه منشور لندنی دادگاه نظامی بین‌المللی در ۸ اوت سال ۱۹۴۵ به‌وجود آمد. در کنار جنایات جنگی مفاهیم جدید مانند جنایات علیه بشریت و جنایت علیه صلح نیز تعریف شدند زیرا در زمان جنگ معمولاً جنایاتی از این دست نیز صورت می‌گیرد.
کنوانسیون‌های لاهه معاهده‌های بین‌المللی بود که در کنفرانس صلح اول و دوم در لاهه (هلند) در سال‌های ۱۸۹۹ و ۱۹۰۷ و همزمان با کنوانسیون‌های ژنو در میان نخستین اظهارات رسمی قوانین جنگ و جنایات جنگی در قوانین بین‌المللی، مورد مذاکره قرار گرفت.
اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی، فهرست جامعی از جنایات جنگی را ارائه داده است. برخی از این نوع جرائم عبارتند از:
الف) حمله به نیروهای حافظ صلح و دیگر نیروهایی که تحت نظارت سازمان ملل، مشغول کمکها بشردوستانه هستند.
ب) تدارک حملاتی با علم به اینکه این حملات منجر به کشتار انبوه مردم بیدفاع میشود و یا آسیبهای جدی و وسیع به منابع ملی وارد میسازد و در مقایسه با هر نوع هدف نظامی زیاده‌روی به شمار رود.
ج) حملات عامدانه به اهداف غیرنظامی،
د) سربازگیری کودکان زیر پانزده سال، با این هدف که آنها فعالانه در جنگ شرکت کنند.
ه) تجاوز و برده‌گیری جنسی سازمان‌یافته که گرچه مطابق ماده هفت جرم علیه بشریت است، اما در خلال مخاصمات مسلحانه در ردیف جرائم جنگی است.
